RECENZJA - "Psiego najlepszego. Był sobie pies na święta" W. Bruce'a Camerona

Blisko rok temu ukazało się wznowienie książki W. Bruce'a Camerona, na punkcie której oszaleli psiarze i miłośnicy zwierząt. Nieco później pojawił się nakręcony na jej podstawie film, a o Bailey'u i jego kilku(nastu) życiach mówił niemal każdy.

Dziś Cameron powraca z nową historią, jeszcze cieplejszą i bardzo, BARDZO świąteczną. Czy powtórzy sukces Baileya...?
Cóż, a czy można oprzeć się sforze słodszych niż kubek gorącej czekolady szczeniaczkom? ;)

Josh nigdy nie miał psa. Mało tego - nigdy go nie planował. Kiedy jednak pod jego drzwiami pojawia się sąsiad, na gwałt szukający domu tymczasowego dla psiaka swojej dziewczyny, Josh nie ma wyboru. Przygarnia psa, który okazuje się być suczką. Co więcej  - w zaawansowanej ciąży.
Czy nigdy nie mający do czynienia ze zwierzętami człowiek poradzi sobie ze sforą rozbrykanych szczeniaków?
Mówią, że w święta zdarzyć może się wszystko.
Zwłaszcza gdy do pomocy ma się uroczą pracowniczkę schroniska i dzielną psią mamę ;)

"Psiego najlepszego" to niesamowicie ciepła, zabawna i przeurocza historia ze słodkimi szczeniakami w tle. Określenie "w tle" ma zasadnicze znaczenie, bo o ile w "Był sobie pies" narratorem i głównym bohaterem był merdający ogonkiem stworek, tak tu najważniejszy jest sam Josh. Josh, który - nie ma co ukrywać - jest troszkę zbyt mocno wyidealizowany; ma gołębie serce, momentami jest nieporadny niczym dziecko, a do tego ma w sobie tyle uroku, że bez problemu podbija serce każdej niewiasty (choć, oczywiście, nie zdaje sobie sprawy ze swojej mocy). Przechodzi - prawie że na wzór Scrooge'a - metamorfozę. Może nie tak drastyczną jak Ebenezer (wszak nigdy nie był złym człowiekiem ;) ), uczy się jednak odpowiedzialności i empatii, i tego, że w dwójkę (a może i w siódemkę :D ) żyje się zdecydowanie przyjemniej niż w pojedynkę.
Tak jak i poprzednio, Cameron nie operuje górnolotnym słownictwem; jego historia jest prosta, nieskomplikowana, może czasem odrobinkę banalna. Przede wszystkim jednak przepełniona jest ciepłem, które sprawia, że opowieść ta idealnie nadaje się na zimowe wieczory i rozgrzeje serce dosłownie każdego - nawet tego, który twierdzi, że psy i mokre noski to niekoniecznie jego działka ;)

"Psiego najlepszego. Był sobie pies na święta" to pełna niezwykłego, świąteczno-zimowego klimatu lektura, która zachwyci każdego fana uroczych (ale nie ckliwych!) historii i każdego, kto docenia pisane z przymrużeniem oka dialogi.

Jeśli więc wciąż zastanawiasz się, co położyć pod świątecznym drzewkiem mieszkającemu z Tobą psiarzowi, to...
Teraz już wiesz, prawda? ;)

Za egzemplarz serdecznie dziękuję