Popularne serie, których nie znam (i nigdy nie poznam)

 

Każda książkowa seria ma rzeszę wiernych fanów, którzy nieustannie zachęcają innych do jej przeczytania (i przez to - poznania) oraz niemal śpiewają pieśni pochwalne na jej cześć. Mimo to są serie, których nigdy nie przeczytam i które mnie odpychają albo niczym nie zachęcają; są też takie, które miałam (nie)przyjemność poznać, ale nigdy ich nie skończę (jak się okazuje mój masochizm ma granice).
Dziś opowiem Wam o takich książkowych tasiemcach. Znanych i może lubianych - ale niestety nie przeze mnie.

Jutro, John Marsden

Był czas, kiedy "Jutro" było szeroko promowane, a w bibliotece po każdą kolejną część ustawiały (a raczej zapisywały :D ) się kilometrowe kolejki. Te książki miały wstrząsnąć moim światem, wzbudzić niepokój i zawładnąć duszą. Przeczytałam  tylko jedną część, ale jedyne, co zrobiły to niemal zanudziły mnie na śmierć. Akcja rozwija się w ślimaczym tempie, bohaterowie irytują, a całość po prostu męczy. Jedna część z cyklu zdecydowanie wystarczy, bym uczciwie mogła powiedzieć, że to nie są książki dla mnie. 

Pieśń Lodu i Ognia, R.R. Martin

"Gra o tron" już od paru lat jest na ustach niemal wszystkich. Może nie każdy czytał książkową  wersję, ale już prawie każdy kojarzy tą serialową. Sama nie obejrzałam ani jednego odcinka i nie czuję palącej potrzeby, by to zmieniać. O ile jednak istnieje szansa, że serial ten kiedyś obejrzę, to po książki na pewno nie sięgnę. Jest ich za dużo, są za obszerne, za ciężkie i nie do końca w moim czytelniczym guście.
Pan Martin na pewno się nie pogniewa, jeden fan w jedną czy drugą nie robi mu już żadnej różnicy ;)

Upadli, Lauren Kate

Krótko po olbrzymim sukcesie "Zmierzchu" zaczęło pojawiać się wiele innych serii,  których bohaterowie niezupełnie byli ludźmi. Wilkołaki, wampiry, aniołowie, zbłąkane dusze - sprzedawało się dosłownie wszystko. Lauren Kate zwróciła moją uwagę przepięknymi okładkami i zacierałam ręce na samą myśl o przeczytaniu tak ślicznie wydanych książek. Miałam okazję poznać jedynie pierwszą część, "Upadłych" i... Nie. Szkoda, że taki gniot dostał tak cudowną oprawę, bo może wywieść w pole wiele żądnych dobrej lektury osób. Tragiczny styl autorki, sztywne dialogi i bezsens fabuły... Brrrr, do dziś mam ciarki. Zdecydowanie nie polecam. 

Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Rick Riordan

Ostatnio panuje jakiś dziwny szał na Ricka Riordana. Każdy go czyta, każdy go zna, pytanie tylko - czy zawsze dobre pomysły ma...? ;)
Zetknęłam się jedynie z  "Greckimi bogami według Percy'ego Jacksona" i hm... Nie było to bardzo złe, miejscami nawet się uśmiechnęłam, ale potwierdziły się moje przypuszczenia - najzwyczajniej w świecie jestem na to za stara. Percy mnie ani nie ciekawi, ani nieszczególnie bawi. I wiem, że czyta go wiele osób starszych nawet ode mnie, mimo to nie czuję potrzeby bliżej go poznawać. 

Alibi na szczęście, Anna Ficner-Ogonowska

Zdecydowanie najgorsza seria - a właściwie trylogia - jaką czytałam. Bardzo zniechęciła mnie do polskich autorów i do dziś (a czytałam ją ponad 4 lata temu) wywołuje na mojej twarzy zniesmaczony grymas. Pierwszą część przemęczyłam, druga prawie mnie dobiła, a trzecia... Trzecia nie miała zbyt wiele okazji by jakkolwiek na mnie wpłynąć, bo po 20 stronach odpuściłam. Nie dowiem się jak potoczyły się losy Mikołaja i Hanki, czego absolutnie, w najmniejszym nawet stopniu, nie żałuję.  Żałuję za to czasu, który straciłam podczas czytania tych tragicznych książek. Ale cóż... Mądra Paulina po szkodzie.
Powiem tylko - nigdy więcej Mikołaja i Hanki.

Znacie te serie? Może nawet je lubicie? Których zaś nie chcecie czytać?
Czekam na Wasze komentarze ;)