Kiedy tradycjonalista kupuje czytnik...

E-czytanie to nie czytanie. Prawdziwy książkoholik gardzi e-bookami. Czytnik? A na co to komu?

Brzmi znajomo?

Dla mnie brzmiało. Ba, sama nawet tak myślałam.

Żeby czytać, trzeba było czuć ciężar opasłego tomiska w rękach. Musiałam mieć możliwość powąchania książki i musiałam móc przewracać (papierowe!) strony.

Coś się jednak zmieniło.

Kupiłam czytnik.

I... przepadłam.

Jak do tego doszło?

Stopniowo. Etapami.

Najpierw zaczęłam czytać na telefonie. Bo dostałam przedpremierowego e-booka od wydawnictwa, bo koleżanka podzieliła się swoim zakupem, bo mogłam czytać na nudnych wykładach i było to mniej ostentacyjne niż siedzenie ze standardowym papierowym egzemplarzem.

Problem był jeden - czytanie na telefonie jest - najzwyczajniej w świecie - niezbyt wygodne. Strony w PDF-ie na małym dosyć ekranie trzeba przewijać w nieskończoność, jeśli zależy nam na w miarę czytelnej czcionce. Do tego, nie ukrywajmy, wgapianie się godzinami w ekranik komórki nie jest najlepszym, co można zafundować swoim oczom.

Zaczęłam więc myśleć o czytniku. Z tygodnia na tydzień coraz intensywniej. W pewnym momencie potrzeba jego posiadania stała się tak paląca (słowo daję!), że nie dało się jej dłużej ignorować.

Wtedy pomocną dłoń wyciągnął do mnie Amazon, który postanowił obniżyć cenę swojego elektronicznego flagowego produktu na nieco bardziej przystępną dla studenckiej kieszeni. Jako że nigdy nie brałam pod uwagę innej firmy aniżeli Kindle, to decyzję o zakupie podjęłam w naprawdę ekspresowym tempie (a wiedzcie, że z czym jak z czym, ale z podejmowaniem szybkich decyzji mam mały kłopot :D ). Tym oto sposobem, zamiast kolejnego regału, stałam się posiadaczką iście eleganckiego Kindle Paperwhite 3. I wiecie co? To chyba mój najlepszy zakup EVER.

Oczywiście musiałam pochwalić się na fanpage'u :D

Dlaczego?
No to posłuchajcie tylko...

Po pierwsze:

Mogę czytać w łóżku, pod kołderką i bez okularów, a mimo to wszystko widzę (aż chce się powiedzieć "MAGIC!"). Ci z sokolim wzrokiem pewnie mnie nie zrozumieją, ale kreciki takie jak ja już tak. Mogę dopasować sobie czcionkę, mogę czytać w egipskich niemal ciemnościach  i w jakiejkolwiek chcę pozycji, nie musząc przy tym obawiać się o drętwiejącą rękę (ach, te powieści 300+ :D ).

Cóż to za wygoda! ;)

Argument nr 2:

Lżejsza torba! Kindle jest leciutki, malutki i baaaardzo poręczny. I już nie muszę rezygnować z książki tylko dlatego, że taszczenie jej na uczelnię mogłoby skończyć się naderwanym ścięgnem czy zwichniętym ramieniem :D

Powód trzeci:

Niby nie powinno się oceniać książki po okładce, ale bądźmy szczerzy, wiele osób tak robi. Nie wiem jak Wy, ale sama dziwnie czuję się w komunikacji miejskiej czy nawet na uczelni, trzymając pod pachą "Pięćdziesiąt twarzy Greya" czy inną niskich lotów literaturę. Nie mówię, że jej nie czytam (bo owszem, czytam :D ), ale niekoniecznie chcę, by każdy o tym wiedział.
Czytnik daje mi ten komfort. 

Poza tym...

Zawsze mam co czytać <3 Nie muszę się martwić, że właśnie kończę ostatnią książkę z biblioteki, a nie mam czasu wybrać się po kolejną; nie muszę dozować sobie lektury w czasie wakacyjnych wojaży w obawie, że zbyt szybko ją skończę i zostanę z niczym - na kindle'u mam x powieści, a moja walizka wciąż waży mniej niż przeciętna papierowa książka. 

 Po piąte i ostatnie:

Czytnik sprawia, że czytam szybciej. Poważnie! :o Nie wiem skąd się to bierze i z czego wynika, ale fakt faktem, że najwięcej książek przeczytałam w styczniu, gdy zachłysnęłam się swoim nowiutkim kindlem. Przeciętnie pochłaniałam 6-7 książek w miesiącu, teraz, dzięki czytnikowi, rzadko schodzę poniżej dziesięciu, zaś we wspomnianym styczniu przeczytałam aż 16 powieści (w czasie sesji, zauważcie! :D ). Całkiem sporo, prawda? ;)

Podsumowując - czytnik to genialny, genialny wynalazek. Co zaś tyczy się książek papierowych... Nadal je lubię.
I wciąż czytam :>

A Wy? ;)

Jesteście fanami czytników?

A może elektroniczna wersja książki nijak do Was nie przemawia?

Dajcie znać ;)