7# NIEKSIĄŻKOWO : Spowiedź kinomaniaka

Uwielbiam oglądać filmy i uwielbiam chadzać do kina. Każdego roku z wypiekami na twarzy czekam na ceremonię wręczenia nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, i - nim ją obejrzę -  muszę zobaczyć przynajmniej połowę z nominowanych filmów.
Fun fact? Do dziś kością niezgody między mną, a moim przyjacielem jest triumf "Kształtu wody" i obwołanie go "Best Motion Picture" (to mocno nieśmieszny żart, moim zdaniem -_- ), a "Remember me" - choć uwielbiam "Coco" - sprawia, że niemal nóż mi się w kieszeni otwiera.
Jeśli - tak jak ja - trochę za długo i odrobinkę za często oglądacie długaśne filmy; jeśli zacieracie z radochy ręce na samą tylko myśl o zarwanej przez Oscary nocy, a w kinie moglibyście spędzić całą zimę, to raz, dwa klikajcie w maleńki prostokącik niżej i czytajcie dalej ;)
Dziś, kochani, porozmawiamy bowiem o filmowych perełkach ;)

Król rozrywki
The Greatest Showman, 2017

Jeśli o ten film chodzi - jestem wobec niego całkowicie bezkrytyczna.
Uwielbiam w nim wszystko, mogę oglądać w nieskończoność, a soundtrack znam w zasadzie na pamięć.

To jeden z obrazów, który śmiało określić mogę "filmem mojego życia". Dosłownie! ;)
Wiecie, jaka była moja pierwsza myśl od razu po wyjściu z kina?  "Ja muszę, MUSZĘ tam wrócić i zobaczyć to raz jeszcze, bo inaczej umrę. A najlepiej już, teraz, zaraz, natychmiast". Nigdy żadna produkcja tak mną - kolokwialnie mówiąc - nie trzepnęła jak to (no może oprócz "Wicked" na żywo w Londynie ;) ). Miałam ciary i wzruszałam się co chwilę jak - nie przymierzając - wariatka.

UWAGA, ATAK FANGIRLINGU ZA 3... 2... 1:
*Zac i Hugh, o Boże! Ten początek! <3  Choreografia i Zac z Zendayą przy "Rewrite the stars"! <3 KOCHAM, KOCHAM, KOCHAM*
KONIEC ATAKU :D

Polecam z całego serducha ;)

Zanim się pojawiłeś
Me before you, 2016

Sama już nie potrafię zliczyć, ile razy wspominałam Wam o książce Moyes i jej ekranizacji. Na pewno nie mniej niż naście, cóż jednak poradzę, że są tak dobre?  ;)

Uwielbiam samą historię (choć za każdym razem łamie mi ona serduszko :< ), doceniam przepiękne kadry, cudowne kostiumy i obłędną ścieżkę dźwiękową (aaaaach, ten Ed <3 ), a gdy na dodatek popatrzą na Sama w roli Willa...
Chyba nie muszę mówić nic więcej :D

To właśnie miłość
Love Actually, 2003

  
Jest coś, czego o mnie nie wiecie - mam prawdziwego bzika na punkcie Świąt Bożego Narodzenia i tuż (a może i na długo :D ) przed nimi wpadam w iście przedświąteczne szaleństwo.
Jednym z obowiązkowych punktów programu (który należy co roku wykreślać na nowo :D ) jest zawinięcie się w cieplutki kocyk niczym naleśnik (ewentualnie meksykańska tortilla) i namiętne oglądanie wszystkich komedii romantycznych ze świąteczną otoczką. Pierwszą - i w moim osobistym rankingu wciąż najlepszą z nich - jest "To właśnie miłość", którą oglądałam już miliard razy, którą znam prawie na pamięć i której nigdy nie mam dość.
Co prawda może i jest to trochę kiczowate, trochę sztampowe i może niezbyt oryginalne, ale ile w tym magii! *_* Prawdziwa perełka pośród świątecznych produkcji ;)

 

 

Zielona mila
The Green Mile, 1993

Choć nigdy nie czułam pokusy, by sięgnąć po literacki pierwowzór (przykro mi, panie King, średnio nam ze sobą po drodze :/ ), to jego ekranizację mogę oglądać nieskończoną ilość razy. Nie wiem w czym tkwi sekret tej historii - w grze aktorskiej (fenomenalnej, swoją drogą)? W prostej, acz do bólu przejmującej fabule? Wiem jednak, że w moim odczuciu to zdecydowanie jeden z najlepszych obrazów w historii kina i wspaniała lekcja człowieczeństwa.

 

 

 

Wyspa Tajemnic  

 Shutter Island, 2010

Mój ulubiony film z Leo w roli głównej (PS, "Titanic" się nie liczy, taki klasyk jest poza wszelkimi kategoriami :D ). Lubię filmy z nieoczywistą fabułą, z zagadką w tle; takie, które skłaniają do myślenia i nie raz (i nie dwa! ;) ) poddają w wątpliwość wszystko to, w co się wierzyło. Pamiętam, że po pierwszym seansie w mojej głowie panował bajzel większy niż w stajni Augiasza, a zakończenie dosłownie wbiło mnie w fotel. Polemizowałam sama ze sobą i miałam kilka różnych jego interpretacji. Dziś co prawda uważam, że słuszna jest tylko jedna z nich, wciąż jednak twierdzę, że to naprawdę kawał dobrego kina, które trzeba - po prostu trzeba - znać. 

Szósty zmysł
The Sixth Sense, 1999

 

Szczerze liczę na to, że nie ma osób, które by nie widziały tego filmu.
Fenomenalna rola młodziutkiego Haleya Joela Osmenta (halo, halo, gdzie jest Oscar?) i rewelacyjny scenariusz, którego finał jest niczym cios obuchem w głowę. Za każdym razem, gdy oglądam, mam gęsią skórkę, a historia wymiotującej nastolatki nieustannie doprowadza mnie do łez.
Jeden z najlepszych thrillerów psychologicznych ostatnich dwudziestu lat. 

 

Tamte dni, tamte noce
Call Me by Your Name ,2017

Teoretycznie nie ma tu nic specjalnego. Ot, zwyczajny romans między dwójką głównych bohaterów (może odrobinę skandalizujący, bo homoseksualny). Coś jednak sprawia, że ten film jest niesamowity, że ma w sobie coś magicznego, coś szalenie pasjonującego - sposób, w jaki oddano panującą we włoskim miasteczku parną atmosferę; to, że  oglądając "Tamte dni, tamte noce" dosłownie czułam na karku ogrzewające mnie słońce, czułam w powietrzu zapach ich lata. A ujęcia... Ach, te ujęcia! Niesamowicie subtelne, przejmujące, prawdziwy majstersztyk! ;)
Wciąż nie mogę przeboleć, że odarto tę produkcję z tak wielu nagród. Czymże jest bowiem jedna tylko statuetka w obliczu tak dobrego filmu? A rola Chalameta? Klasa sama w sobie. 

 

Trzy billboardy za Ebbing, Missouri
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri, 2017

Cudowny, wielowymiarowy film, obrazujący całe spektrum ludzkich uczuć, rozterek i wątpliwości.
Genialnie przedstawiono w nim wewnętrzną walkę; wyrzuty sumienia i demony, które ciągle szepczą matce, że to przez nią zginęło jej dziecko i konflikt między muszę, a nie powinnam.
Ten film to prawdziwa gra na emocjach, do tego podana w lekko humorystyczny sposób. Do tego aktorzy (FENOMENALNI!) i sposób, w jaki nakreślono relacje między postaciami - mhmmm, cudo! Komendant mający dwa skrajnie różne oblicza; narcystyczny do bólu Rockwell, będący pod pantoflem szurniętej matki; hate-love między Mildred a jej goniącym za spódniczkami eks-mężem...
Zazdroszczę tym z Was, którzy jeszcze nie widzieli tego filmu, czeka Was prawdziwa uczta kinomana ;)

I... koniec!
Dajcie proszę znać, czy widzieliście (i czy lubicie ;) ) wspomniane przeze mnie filmy ;)
Chętnie "wysłucham" też Waszych filmowych polecajek, także nie krępujcie się i pamiętajcie, że pole "komentarze" jest właśnie dla Was :)