RECENZJA - "Miłośniczki czekolady i ślub" Carole Matthews

Wśród czytających kobiet ze świecą można szukać tej, która nie ma ani jednego "książkowego męża", do którego to wzdycha i którego natrętnie podtyka innym jako wzór wszelkich męskich cnót.

O ile bardzo chętnie wchodzimy w wyimaginowane związki, to ze znalezieniem książkowej przyjaciółki nie idzie nam już równie sprawnie. Często narzekamy, że trudno o postać kobiecą, która nie irytuje, nie podzieliła się mózgiem z gupikiem i która (przy okazji!) nie jest Afrodytą.

Co jednak, gdybym prawie na przysłowiowej tacy podała Wam nie jedną, a... aż cztery takie bohaterki? ;)

Dziewczyny z Klubu Miłośniczek Czekolady powracają po raz czwarty! Autumn w końcu ma nadzieję naprawić błąd z przeszłości, Nadia zapragnie zmienić swoje życie, Chantal stanie w obliczu ciężkiej próby, a Lucy... Lucy zachowuje się tak jak tylko ona potrafi - wciąż zbyt rzadko kieruje się rozumem i zbyt często pozwala się wodzić Marcusowi za nos. Jakby tego było mało, wszystkie angażują się w wielkie wydarzenie - jedna z nich właśnie staje na ślubnym kobiercu! A przynajmniej taki jest plan...

Te (albo i "Ci", zakładając, że po Matthews sięgają też mężczyźni ;) ) z Was, którzy czytali poprzednie książki autorki pewnie doskonale wiedzą, czego się po niej spodziewać. Dostaniecie dokładnie to, czego oczekujecie - sympatyczne bohaterki, prawdziwą przyjaźń i tony czekolady. Jeśli jednak nie znacie wcześniejszych tomów przygód dziewczyn z Klubu to spokojnie, Carole zadbała i o Was. Przypomina co ważniejsze aspekty z przeszłości bohaterek i subtelnie nakreśla ich sylwetki (za co osobiście jestem jej wdzięczna, bo drugi tom czytałam lata temu, a później od razu przeskoczyłam do czwartego). Jedyne na co mogę kręcić nosem to Nadia i Chantal. Nie wiem czy po prostu nie zwróciłam na to uwagi w dwóch pierwszych częściach serii, czy też może miałam wtedy bardziej lotny umysł - w każdym razie jestem zdania, że Carole troszkę odpuściła sobie ich kreację. Są zbyt podobne i niestety zbyt często musiałam się zastanawiać, która jest którą i do której tak "właściwie" należy konkretny problem. Lucy, choć czasami niezbyt rozgarnięta, bawi i rozświetla trudne chwile i naprawdę nie da się pozostać poważnym, czytając o jej wybrykach ;)

Obiektywnie - nie jest to najlepsza na świecie powieść. Bądźmy szczerzy , są i zabawniejsze, i mądrzejsze, i bardziej życiowe (wiele z nas chciałoby księcia na białym koniu, wiadomo, ale aż dziw, że udało się znaleźć tego, by nie skłamać, białego kruka, każdej z klubowiczek :D ). Prawda jest jednak taka, że jeśli już raz wstąpiłyście do Klubu to prędko z niego nie wyjdziecie. Przymkniecie oczy i wraz z ochotą podbarwioną sentymentem będziecie do niego wracały. Tak jak wraca się po kolejną (i kolejną!) kostkę ulubionej czekolady ;)

Carole Matthews kolejny raz udowadnia, że w przyjaźni siła. Serwuje nam ciepłą (choć może niezbyt ambitną) opowiastkę, która swoją zwykłością urzeka i dzięki której czujemy się jak w domu. Jeśli tylko lubicie obyczajówki, bardziej cenicie humor i czas spędzony z przyjaciółką (choćby tylko książkową) niż wartką akcję - nie wahajcie się i wstąpcie do Klubu.

Nie zapomnijcie jednak zaopatrzyć się wcześniej w tabliczkę czekoladowej rozpusty, bo ani się bez niej nie obejdzie, ani na jednej się nie skończy.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu