[PRZEDPREMIEROWO] RECENZJA - Jessica Khoury i "Zakazane życzenie"

Troszkę ponad miesiąc temu skończyłam 22. lata i może nie powinnam się już do tego przyznawać, ale - przygotujcie się na naprrrrawdę brudny sekret - kocham bajki i baśnie, a każda nowa produkcja Disneya przyprawia mnie o tachykardię i serduszka zamiast źrenic. Z zachwytem obserwuję więc panującą ostatnio modę na retellingi znanych nam od lat historii (chociaż, przyznaję bez bicia, "Dwór cierni i róż" wciąż przede mną ;) ) i niemal wyszłam ze skóry, gdy wydawnictwo Sine Qua Non ujawniło jedną ze swych marcowych nowości. Czarowali cudowną okładką, entuzjastycznymi opiniami uznanych autorek i intrygującym opisem. Wszyscy jednak wiemy, że książka piękna na zewnątrz prawie nigdy nie jest taka wewnątrz, dlatego wiedziałam, że z "Zakazanym życzeniem" pani Khoury MUSI być coś nie tak. Czy faktycznie było...?

No właśnie.

RECENZJA - "Chłopak, który chciał zacząć od nowa" Kirsty Moseley

"New adult najczęściej jest schematyczne, nieco rzadziej przewidywalne i zwykle pisane na tzw. jedno kopyto" -  przyzna to każdy, nawet fan tego gatunku. Zdarzają się jednak na tyle dobre powieści (jak te Colleen Hoover czy Kim Holden), że cały ten banał przestaje mieć znaczenie, a jedyne, co się liczy to Ty i książka. Przestajesz zauważać, że Twój nowy wybranek to w gruncie rzeczy kolejny bad boy; że Twoja nowa książkowa przyjaciółka to szara (i piękna, oczywiście) myszka; że któreś z nich zaraz umrze, a Ty znowu wylejesz trzy wiadra łez.

Dobry autor obroni wszystko, nawet zużyty do cna temat. Kłopoty zaczynają się wtedy, kiedy po oklepane motywy sięga ktoś, kto nie ma w zanadrzu żadnego asa w rękawie. Kto jedynie powiela to, co wszyscy doskonale już znamy i w efekcie zamiast zainteresować czytelników, zanudza ich niemal na śmierć. Tak też - niestety - stało się w przypadku Kirsty Moseley i jej drugiego już "Chłopaka...".

10# JAKA TO HISTORIA? - klasyki literatury światowej

 

W czerwcu mieliście okazję przypomnieć sobie klasykę z literatury dziecięcej, a dziś, w lutowej edycji, sięgamy po coś nieco bardziej dojrzałego. Panie i Panowie, czas na klasyki literatury ŚWIATOWEJ ;)

RECENZJA - Rebecca Stead i "Całkiem obcy człowiek"

Książek o miłości - czy to pierwszej, czy też kolejnej - jest mnóstwo. Mało tego, coraz trudniej jest znaleźć taką, która skupiałaby się na czymkolwiek innym. Co zaś z przyjaźnią? Czy jest na tyle nudna, że nie zasługuje na to, by czasem zagrać pierwsze skrzypce? Czy nie może być czymś więcej niż tylko tłem dla miłosnych perypetii głównej bohaterki?  

Lata temu Ann Brashares podarowała nam "Stowarzyszenie wędrujących dżinsów", jedną z najlepszych pozycji o przyjaźni i bliskości, jaka tylko może wpaść w ręce młodego człowieka. Stworzyła bohaterki, które do dziś motywują i inspirują, które bawią i rozśmieszają, które są prawdziwe i bardzo niedoskonałe. 

Podobną próbę podejmuje dziś Rebecca Stead. 

Czas, byście i Wy poznali Emily, Bridge i Tabithę

RECENZJA - "Making faces" Amy Harmon

Gdyby pokusić się o napisanie charakterystyki choćby kilku męskich bohaterów powieści z nurtu New Adult, szybko można by zauważyć, że fragmenty tekstu, które opisują ich wygląd zewnętrzny, są w gruncie rzeczy identyczne. Przystojny do granic przyzwoitości, umięśniony jak młody bóg, ze zniewalającym uśmiechem i nieco niebezpiecznym błyskiem w oku - tak oto (niemal zawsze!) prezentuje się nasz bohater. I choć oczywiście wszyscy wiemy, że to nie wygląd zewnętrzny jest kluczowy; że - jak mawiał Lis - "najważniejsze jest to, co niewidoczne dla oczu" , to i tak z dziką przyjemnością dajemy się wciągnąć w opowieść o panu Pięknym.

Co jednak, jeśli pewnego dnia Piękny zamieni się w Bestię, jego urok zastąpi ból, a blizny na twarzy nieudolnie spróbują odtworzyć to, co stało się z pokiereszowaną przez los duszą?
Czy wciąż będziesz mieć odwagę dostrzec to, co ostało się w jego sercu...?

"Love is in the air...", czyli najpiękniejsze historie miłosne

"Can you feel the love tonight?", pytał Elton John.

"It must have been love", stwierdzało Roxette.

"I will always love you", obiecywała Whitney Houston, a ja...
Co prawda nie zanucę Wam (na Wasze szczęście! :D ) chwytającej za serducho piosenki, ale z radością dorzucę swoje kilka groszy w walentynkowym klimacie. 

Literatura pełna jest par i miłości, związków i trójkątów; niekiedy tragicznych, często komicznych, dosyć rzadko idealnych. Tak jak każda z nas ma książkowego męża (albo i mężów), tak każda gorąco kibicuje swoim OTP.
14 lutego, 2017. Czas, bym przedstawiła Wam moje ;)

A teraz przeczytam... [książkowa lista oczekiwajek]

Nie zwykłam tworzyć postów, które przedstawiają książkowe zapowiedzi miesiąca, bo po pierwsze - bez trudu znajdziecie je na dziesięciu innych blogach, a po drugie (i chyba najistotniejsze :D ) - jestem na to zbyt leniwa. Jednak w ciągu najbliższych kilku miesięcy pojawić ma się tyle rewelacyjnych książek, tyle fantastycznych opowieści, że (by uniknąć skakania pod sufit z dzikiej radości, co raczej nie będzie zbyt dobrym argumentem przemawiającym za moją normalnością) muszę (i chcę! :) ) się z Wami nimi podzielić.

Uprzedzam - czytacie to na własną odpowiedzialność. W razie ewentualnego bankructwa nie przyjmuję żadnych skarg :>

[PRZEDPREMIEROWO] RECENZJA - "Caraval. Chłopak, który smakował jak północ" Stephanie Garber

Debiut, który przedpremierowo zdobywa setki pochwał; który oczarował producentów filmowej wersji "Niezgodnej"  na tyle, że właśnie przygotowują jego ekranizację i który pojawi się w blisko 20. krajach świata.

Debiut, który - ponoć! - zniewala, zachwyca i intryguje.
Brzmi bardzo, BARDZO zachęcająco, prawda?
Ha.
Obietnica dobrej książki to niestety jedyne, co może zaoferować Wam "Caraval".