Książkowe wersje opowieści Walta D.

Nie jest żadną tajemnicą, że kocham bajki Disneya. Premiera każdej kolejnej wywołuje u mnie napady niepohamowanej euforii, a te starsze oglądałam już tyle razy, że niemal znam je na pamięć. A że uwielbiam też książki, to dosyć często, niczym pierwszy Sherlock ze swą lupą, doszukuję się w nich analogii do wyżej wspomnianych bajek.

Dziś więc mam dla Was krótki post (jak zwykle! :D ) z wynikami mojego researchu.

Making faces jako Piękna i bestia

Od wydawcy:

W małym, cichym miasteczku mieszkała grupa przyjaciół. Wśród nich Ambrose Young — błyskotliwy i śmiały, młody zapaśnik ze sporymi szansami na sportową karierę. Nic dziwnego, że nie zwrócił uwagi na Fern Taylor. Zawsze miła i pogodna, nie rzucała się w oczy. Nie zauważył, że obdarzyła go uczuciem szczerym i silnym — to dla niego za mało.

Ich wspólna historia mogłaby nigdy nie powstać, gdyby pewnego dnia nie wybuchła wojna. Ambrose wraz z czterema przyjaciółmi z miasteczka wyruszył do Iraku. Wrócił sam, ciężko ranny. Stracił nadzieję, ale nie Fern. Jej uczucie do niego wciąż trwało, choć już wkrótce okazało się, że miłość do mężczyzny ze złamaną duszą nie jest prosta.

To historia małego miasteczka, piątki przyjaciół i opowieść o wojnie, z której wrócił tylko jeden. To piękna bajka o miłości jak z kart romansów, o zwykłej dziewczynie, która pokochała zranionego wojownika. Tej historii nie można było piękniej napisać.

Czy masz odwagę spojrzeć w utraconą twarz?

Ode mnie:

"Dwór cierni i róż" to zbyt oczywisty wybór, dlatego też trafia tu "Making faces" Amy Harmon ;) Historia o uczuciu, które sięga głębiej niż ludzkie spojrzenie; o pięknie, które ukryte jest w każdym i które absolutnie nie ma nic wspólnego ze śliczną twarzyczką czy posturą młodego herosa.

RECENZJA

Zakazane życzenie jako Alladyn

Od wydawcy:

Ona jest potężnym dżinnem. On złodziejem z ulicy. Połączyła ich pradawna magia. Kiedy Aladyn odnajduje magiczną lampę, Zahra zostaje przywrócona światu, którego nie widziała od pięciuset lat. Ludzie i dżinny pozostają w stanie wojny, więc aby przetrwać, musi ukrywać swą tożsamość. Przybierając różne kształty, będzie trwać przy swoim nowym panu aż do czasu, kiedy ten wypowie swoje trzy życzenia. Wszystko się komplikuje, gdy Nardukha, potężny król dżinnów, oferuje Zahrze szansę całkowitego uwolnienia od magii lampy. Uratowanie siebie oznacza jednak zdradzenie Aladyna – człowieka, w którym Zahra… zakochała się wbrew sobie.

Teraz musi podjąć dramatyczną decyzję: wybrać między wolnością a uczuciem – zakazanym, lecz silniejszym niż wszystko, co znała do tej pory. Skrywane przez stulecia tajemnice, baśniowy świat skrzący magią, niebezpieczeństwo i miłość wbrew wszelkim zasadom.

Ode mnie:

Nieco odwrócona wersja dobrze znanej każdemu historii. Tym razem w roli dżina z lampy wystąpi buntownicza dziewczyna, której daleko do subtelnej księżniczki z arabskich pałaców. Ma temperament, ma (a raczej mieć powinna) władzę i co najistotniejsza - ogromne poczucie winy.

RECENZJA

 O wiele więcej jako Kopciuszek

 

Od wydawcy:

Miłość to dziwna sprawa. Pojawia się znikąd. Nie ma w niej logiki. Nie da się jej zmierzyć.
To mieszanka uczuć i pasji, połączenie niebezpieczne, podsycająca miłość... ale również nienawiść.
Mimowolnie poznałem oba i jestem już ekspertem.

Zakochałem się w Mirandzie ślepo i bezgranicznie. Wyidealizowałem sobie jej obraz.
Jednak marzenia są niczym dym.
Są nieuchwytne. Unoszą się nad nami, aż w końcu wydaje nam się, że ich pragniemy, że ich potrzebujemy.

Taka była również Miranda. Ulotna niczym dym.
Myślałem, że jej pragnę. Sądziłem, że jej potrzebuję.
W końcu jednak dopadła mnie szara rzeczywistość. Wypatroszyła mnie ze złudzeń niczym okrutny drapieżnik.
Rzeczywistość bywa podła.
Tak jak Miranda.

A ja potrafię być czasem strasznym głupcem... Który mimo wszystko nadal wierzy.
W marzenia.
W ludzi.
I w miłość.

Ode mnie:

Wiem, że typowym retellingiem opowieści o Kopciuszku jest "Cinder" Marissy Mayer, ale... ;)
Miranda jest dla mnie idealnym odzwierciedleniem Kopciuszka - z tym, że nie była ona odarta z pięknych szat i majątku, a z uczuć. "Miłość" była dla niej pustym frazesem, a jedyne bliskie jej emocje to te negatywne.
Mawiają, że każdy może się zmienić, pod warunkiem oczywiście, że bardzo tego chce. Co jednak, jeśli... nie chce?
"O wiele więcej" to co prawda nie Holden, jaką znamy z "Promyczka", ale myślę, że warto zwrócić na nią uwagę ;)

Aż po horyzont jako Anastazja

Od wydawcy:

Życie Amy Curry dalece odbiega od ideału. Jej ojciec zginął niedawno w wypadku samochodowym. Matka, chcąc na nowo wszystko poukładać, postanawia przeprowadzić się ze słonecznej Kalifornii do Connecticut. Niedługo po zakończeniu roku szkolnego Amy ma do niej dołączyć – przejechać przez niemal cały kraj, by zacząć zupełnie inne życie z dala od miejsca, które kocha i od wypróbowanych przyjaciół.

W długiej, zaplanowanej co do minuty, podróży Amy towarzyszyć ma Roger, syn znajomej rodziców. Dziewczyna nie widziała go od lat i początkowo jest przerażona wizją spędzenia kilku dni w obecności kogoś, kogo ledwie zna… Jednak Amy i Roger szybko znajdują wspólny język i postanawiają zmienić nudną jazdę z miejsca A do miejsca B w szaloną wyprawę po Ameryce – wyprawę, w trakcie której nie tylko przeżyją przygodę i odwiedzą kilka niezwykłych miejsc, ale również odnajdą samych siebie.

Ode mnie:

Ona i on.
Ona ma przed sobą misję, a żeby ją zrealizować, musi udać się w podróż.
On jej nawet nie zna i - jeśli mamy być szczerzy - raczej nie chce poznać i polubić. Jest jednak jedyną osobą, która może pomóc jej wybrać się w nieznane.
Tak zaczyna się niezwykła podróż, w trakcie której ich niechęć zagubi się pośród całej masy innych emocji ;)
I jak, nie wydaje Wam się, że te kilka zdań idealnie oddaje sens i "Anastazji", i powieści Matson? ;) A jeśli nie znacie czy to książki, czy filmu - pamiętajcie, że warto przyjrzeć się im bliżej ;)

PS. Tak, wiem, że "Anastazja" nie jest filmem studia Disney ;) 

Liceum Avalon jako Miecz w kamieniu

Od wydawcy:

Liceum Avalon wygląda jak zwyczajne liceum. Ale szesnastoletnia Ellie jest tu nowa i dopiero po pewnym czasie odkrywa, że nie wszystko jest takie, jak się wydaje. W Liceum Avalon na nowo rozgrywają się dramatyczne zdarzenia z legend o królu Arturze. Najwyraźniej jednak Ellie zakłóca bieg tej historii, bo zakochuje się w niewłaściwym bohaterze...

Ode mnie:

Bardzo przyjemna i - niestety! - zapomniana książka, o której mało kto wie. Kilka lat temu czytałam ją z wypiekami na twarzy i w gruncie rzeczy chętnie bym do niej wróciła ;) Legenda o Królu Arturze została ukazana w bardzo przystępny sposób (oczywiście z paroma modyfikacjami), zresztą część z Was pewne doskonale wie, jak lekko i przyjemnie pisze Cabot ;)
Bardzo polecam!
PS. Książka Meg Cabot doczekała się też ekranizacji (zresztą odpowiada za nią - tutumturum- również Studio Disneya :D ) o tym samym tytule.

Co myślicie :) ?
Znacie inne retellingi bajek - te bardziej i te mniej oczywiste?
Czekam na mnóstwo informacji w komentarzach :)