Goodbye 2016! (NIE)krótkie podsumowanie roku

2016 jest rokiem, w którym powstała "Półka na książki" i - tym samym - pierwszym, który doczeka się blogowego podsumowania.
Jeśli więc jesteście ciekawi co czytałam; ile czytałam; co mnie rozczarowało, a co oczarowało - bierzcie kubek pełen gorącej czekolady, siądźcie wygodnie i... gotowi? :) W takim razie możecie czytać dalej. 

W tym roku - W KOŃCU! - udało mi się przekroczyć magiczną setkę, jeśli chodzi o ilość przeczytanych książek i tak, jestem z tego powodu szalenie zadowolona ;) W moim magicznym notesie widnieją 104 pozycje. Okazuje się, że przeczytałam 43 251 stron;  najbardziej zaczytanym miesiącem był sierpień (14 książek), a najmniej wrzesień (tylko 5). Poznałam cudowne autorki, które stworzyły tak genialne powieści, że aż brak mi słów, by je opisać. Znalazłam kilka gniotów, parę absurdów i serię, którą bardzo lubię, a do czego nie powinnam się chyba przyznawać. Płakałam, śmiałam się i nudziłam. A to wszystko w jeden tylko rok :)

Chciałabym pokazać Wam wszystkie książki, które przeczytałam i o każdej napisać choć kilka słów, ale nie oszukujmy się, Was to zbytnio nie ciekawi, a mnie lekko przeraża wizja tworzenia posta, który nigdy się nie skończy. Skupimy się więc na tych powieściach, które się wyróżniły - czymkolwiek.

 
Moi drodzy, czas na "Hity i kity. Edycja 2016"! :D

Najlepsze książki

Recenzje
1. Prawo Mojżesza 
2. Pieśń Dawida
3. Ostatnie dni Królika
4. Gdzieś tam, w szczęśliwym miejscu
5. Promyczek
6. Wybacz mi, Leonardzie
7. Już czas

Najgorsze książki

Recenzje

1. Miał być płomienny romans, miało być wielkie uczucie, miała być powieść, która wzruszy mnie jak - no nie wiem - "Zanim się pojawiłeś". Tymczasem "Jutra może nie być" to do bólu głupawa historia o jeszcze głupszej bohaterce, której pseudoprzemyślenia i frazesy wypełniają ponad połowę objętości książki. Do dziś robi mi się słabo na samą tylko myśl o Kindze i jej bezdennej naiwności.

2. Pełna stereotypów i żartów na siłę książka, według której każdy mężczyzna błądzi w życiu niczym dziecko we mgle, a jedynym słusznym miejscem dla kobiety jest kuchnia. Lekko żałosna i zwyczajnie irytująca pozycja, której absolutnie Wam nie polecam.

3. Był pomysł (nawet całkiem niezły), który jednak nie został wykorzystany. "Gdzie jest Mia" to nudna, pisana drętwym językiem książka. Jedno jest pewne - faktycznie trzyma w napięciu tak jak "Dziewczyna z pociągu". Tak samo, czyli wcale.

4. W ogień

5. Poradnik pozytywnego myślenia

6. Magonia

7. Światło, którego nie widać

8. Bez słów

 Najlepsza seria

Recenzje

1. Seria AFTER

2. Harry to po prostu Harry i myślę, że nie muszę nikomu tłumaczyć jego obecności w tym zestawieniu ;) Co prawda nie skończyłam jeszcze czytać całej serii, bo dwa ostatnie tomy wciąż przede mną (co jak co, ale tempo mam zawrotne :D ), ale już teraz wiem, że to świetny cykl, do którego będę wracać. O ile oczywiście starczy mi czasu :D

Najgorsza seria

 Nasłuchałam się samych ochów i achów. O Daemonie, o Kat i o ich relacji. O trzymającej w napięciu akcji i zabawnych dialogach. I o ile na upartego wszystko to dostałam w "Obsydianie", to kolejne części były już marną kopią pierwszej. Ten sam żart, powtarzany do znudzenia, przestaje być zabawny - i właśnie to stało się w przypadku serii "LUX".
Wiem, że wiele osób ją kocha, ale mnie w najmniejszym nawet stopniu nie zachwyciła. Co więcej, uważam, że cała historia mogłaby (i to spokojnie!) zostać opowiedziana w dwóch, maksymalnie trzech tomach.

 

Nowy autor, którego pokochałam

1. Kim Holden - za "Promyczka" i przypomnienie, że i ja mogę stworzyć legendę.
2. Amy Harmon - "Prawo Mojżesza" emocjonalnie mnie rozbiło, a "Pieśń Dawida" jedynie potwierdziła jej talent. Z niecierpliwością czekam na "Making faces", bo jestem pewna, że kto jak kto, ale Harmon mnie nie zawiedzie.
3. Anna McPartlin - czy kogoś w ogóle dziwi jej obecność w tym zestawieniu? :D

Największe zaskoczenie

 

Recenzje

1. Chłopak na zastępstwo

2. To nie jest moja ulubiona seria. Nie jest bez wad,ba! Ma ich mnóstwo. Allie  jest po prostu bezmyślna i zachowuje się jak dziecko. Główni bohaterowie tworzą problemy właściwie z niczego i to tylko po to, by później rozdmuchać je do rangi kataklizmu. Mimo wszystko spodziewałam się czegoś gorszego (bo hej, fanfiction o "Tokio hotel"? Przecież ja ich nawet nie lubię -_- ), tym bardziej, że ważnym wątkiem tej historii jest trójkąt miłosny. Trójkąt miłosny, który jest chyba najlepiej wykreowany i najmniej irytujący ze wszystkich, które do tej pory poznałam (a wierzcie na słowo, poznałam ich mnóstwo). Cieszę się z tego, z kim ostatecznie skończyła Allie, choć średnio odpowiada mi sposób, w jaki do tego doszło. Nie dowierzałam i dłuuuugo nie mogłam wyrzucić tej historii z głowy. Co nie ukrywam, było zaskoczeniem, bo sama seria do najlepszych - naprawdę! - nie należy.

Największe rozczarowanie 

 1. O Alku Rogozińskim i jego książce słyszałam dużo i były to same zachwyty. "Jak cię zabić, kochanie" miało rozbawić mnie do łez (w końcu tyle tam humoru!), a wiecie, co się okazało? Że to podbarwiona tanim humorem opowiastka, która mnie ani nie bawi, ani tym bardziej nie ciekawi.

2. Gdybym w sierpniu  nie przeczytała "Wszystkich jasnych miejsc" Jennifer Niven to istnieje duże prawdopodobieństwo, że uznałabym tę książkę za całkiem niezłą. Niestety poznałam Niven i dałam się oczarować jej stylowi. Niestety, bo - w moim odczuciu - "Moje serce i inne czarne dziury" to zwyczajna kopia tej pierwszej. I co gorsza, kopia w wykonaniu mniej dojrzałej autorki. 

3. Thrillery Slaughter ostatnio są bardzo na czasie, a "Moje śliczne" wielokrotnie wskazywano mi jako jej najlepszą powieść. I cóż, to właśnie na niej powinnam chyba zakończyć poznawanie tej autorki, bo książka w żaden sposób mnie nie zaintrygowała. Była poprawna. Po prostu. Niczym mnie nie zaskoczyła i nie sprawiła, że otworzyłam usta ze zdziwienia. A chyba o to chodzi w tym gatunku.

A jak Wam minął ten rok? Których książek było więcej - tych dobrych czy może złych?
Obyście w nadchodzącym roku poznali wyłącznie te rewelacyjne ;)
Szampańskiej zabawy i samych dobrych chwil w 2017. :>